آرپی جی زنی، از دشوار ترین بخش های جنگ بود و آرپی جی زنان زبده، قابل تحسین ترین رزمندگان(البته بعد از تخریب چی ها) به شمار می رفتند.یک آر پی جی زن، ناچار بود برای هدف گرفتن یک تانک، به فاصله ای نزدیک با آن برسد و در تیررس تیربارچی تانک و حتی گلوله مستقیم تانک های دیگر یا همان تانک مورد هدف مستقر شود. دیگر آن که موفقیت یا عدم موفقیت آر پی جی زن در متوقف کردن تانک های مهاجم، نقش بسیار زیادی در روحیه ی رزمندگانی داشت که به دلیل فقدان نیروی زرهی، در برابر هجوم تانک ها کاملا بی دفاع و بی پناه بودند.
گاهی با زدن یک یا دو تانک، سرنوشت یک محورعملیاتی تغییر می کرد و گاهی چند تانک می توانستند محوری را که با زحمات فراوان آزاد شده بود، به سقوط بکشانند. انهدام تانک های دشمن،در جبهه مقابل نیز، که تکیه فراوانی به نیروی زرهی داشت، تاثیرات فراوانی می گذاشت و گاهی چند آرپی جی زن کارکشته می توانستند یک گردان تانک را به بدترین وضعیت ممکن بکشانند. در هر حال، آرپی جی زن ها همیشه محبوب و مورد عنایت خاص همرزمانشان بودند.
در عکس زیر، یک بسیجی آرپی جی زن، به محل ماموریت خود می رود تا با کندن سنگری انفرادی، آماده نبرد با تانک های دشمن شود. علاوه بر یک بیلچه ، هندوانه ای هم به رزمنده ی آرپی جی زن داده شده است تا خستگی ناشی از کندن سنگر را تا حدودی جبران کند.هندوانه ای که قرار است در گرمای خوزستان، جگرِ شیرِ آرپی جی زن بسیجی را خنک کرده و توان او را برای تمرکز بر هدف و شکار غول های آهنی متجاوز مضاعف گرداند. گوارای وجودش
