سلام
بر شهیدانی که صدای استنصار و یاری امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
خود را با گوش جان شنیدند و با گامهای مستحکم خود وارد خیمة انتظار شدند.
شهدایی که عاشق امام زمان خودشان شدند و این عشق، بهانهای شد برای پرواز
آنان.
اگر نگاهمان را نذر آسمان آفتابی جنوب کنیم، نجوای عاشقانة آنها هنوز به گوش میرسد.
اگر
دلمان را میهمان ساحل اروند کنیم، میتوانیم ببینیم که اشک عاشقی آنان بر
دامان اروند میچکد و با اتصال به دریا، دریا دل میشوند، به گونهای که
هرگز کوزة دنیا جایگاه مناسبی برای اقیانوس بیکرانشان نیست.
با
دقت در آثار مکتوب شهدا، مخصوصاً وصیتنامة آنان، خواهیم فهمید که چقدر
عاشقانه دست به قلم شدهاند و قصة عاشقی خود با امام زمانشان را برای دیگر
منتظران نوشتهاند. وصیتنامههایی که سرشار از مطالب پرمحتوا هستند. به
همین سبب بزرگان ما همواره سفارش میکردهاند و میکنند که به آنها توجه
کنیم و در آنها تدبر نماییم. امام راحل1 در این زمینه میفرماید: «پنجاه سال عبادت کردید، قبول باشد، یک روز هم یکی از این وصیتنامهها را بگیرید و مطالعه کنید».[i]
در اینجا به بخشی از آخرین سفارشهای آنان دل میسپاریم؛
علیرضا قربانی:
شهادت
میدهم که مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف نجات دهندة مستضعفین
جهان خواهد بود و جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود. مهدی جان؛
مولاجان؛ یک عمر صدایت زدم؛ لیاقت دیدارت را نیافتم اما نا امید نیستم. به
این امید گام در راه میگذارم که در آخرین لحظة مرگم، جمال دلآرایت را
ببینم.
عیسی آخوندی:
بارالها؛ به مهدیَت عجل الله تعالی فرجه الشریف بگو که عاشقانت بیقراری میکنند.
علیرضا بشیری:
روزی
خواهد بود که خورشید از پشت ابر بیرون آید و همة دنیا درخشان شود. آن روز
روزی است که حضرت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند و
چهرهها همه نورانی شود.
سید محسن مصطفوی:
سلام
بر تو ای مهدی جان عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ تو که جهان در انتظار توست
و تویی که آرزوی دیدن روی ماهت، مرا و دیگر رزمندگان را به سوی جبههها
کشانده و میکشاند. مهدی جان! آیا میشود در آن لحظههای آخر بالای سر این
بنده ضعیف بیایی و سرم را به دامن بگیری.
سید علیرضا موسوی:
یا مهدی
یا
صاحب الزمان؛ ای مولای من از خدا میخواهم که ما را لیاقت دهد تا سرباز تو
باشیم و بتوانیم با شجاعتی علیوار، ایثار و اخلاصی علیگونه با سردمداران
کفر بجنگیم و در مصاف با یزیدیان ترسی به دل راه ندهیم تا شاید مصداق (لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ)[ii] باشیم.
مصطفی جریان:
با
خداوند پیمان میبندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها همراه امام
حسین علیه السلام باشم و سنگر او را خالی نکنم تا همة احکام اسلام در زیر
پرچم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به اجرا درآید.
سید اکبر حسینی:
چه خوش است که انسان، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را با بدن پاره پاره و خونآلود زیارت کند.
پیام درویشی:
اکنون ما موظفیم که آنقدر جانباری و فداکاریها بکنیم تا خداوند عزّوجلّ و مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف از ما راضی شوند.
نادعلی سیاووشی:
مهدی فاطمه عجل الله تعالی فرجه الشریف ناظر بر اعمال همة ماست و باید کوشش کنیم که شاید از سربازان آن قرار گیریم.
علی سوری:
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را صدا بزنید و خود را برای ظهور مبارکش آماده سازید.[iii]
چه
نیکو میشد که ما نیز از سیرة عملی شهدایمان درس میگرفتیم و علاوه بر
اینکه محبت حضرت بقیة الله را در دل خود جا میدادیم دیگران را نیز با
مقام عظمای حضرتش آشنا میساختیم.
شما
هم میتوانید از نامهها یا وصیتنامههای دیگر لالههای شهید، برای ما
مطالبی ارسال کنید. (یادتان باشد مطالب دربارة امام زمان عجل الله تعالی
فرجه الشریف باشد و فراموش نکنید عکس زیبای شهیدان و مشخصات آنان را حتماً
برای ما ارسال کنید.)
[i]. صحیفه نور، ج14، ص491.
[ii]. یونس/62.